Kalendarium

1914
26 lutego przychodzi na świat w Taganrogu (obecna Rosja) jako syn Nadziei i Jana Kałki.

1920
Przez jakiś czas przebywa w rodzinie siostry swojej matki, Justyny Skriabin-Rowickiej.

1923
Wraz z rodzicami i rodzeństwem wraca z ZSRR do Polski; uczęszcza do szkoły powszechnej i gimnazjum początkowo w Żywcu, następnie w Nowym Sączu, gdzie organizuje kilkunastoosobową orkiestrę szkolną.

1931
Mając 17 lat rozpoczyna studia w klasie skrzypiec prof. A. Malawskiego w krakowskim Konserwatorium.

1932
Ma za sobą pierwszy poważny debiut dyrygencki.

1938
Kończy studia i zostaje mianowany na stanowisko klasy skrzypiec w tym samym Konserwatorium.

1939
Bierze ślub z Joanną Nowak w Krakowie.

1940-1944
Odbywa studia kompozytorskie i muzykologiczne u prof. Z. Jachimeckiego, pisze pierwsze kompozycje oraz pracuje w Filharmonii Generalnego Gubernatorstwa w Krakowie jako altowiolista.

1945
Styczeń – podejmuje pracę w dziale muzycznym Polskiego Radia w Krakowie.
Luty – organizuje orkiestrę radiową w Katowicach i staje na jej czele.
Marzec – prowadzi pierwszy koncert Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach.

1947
Po powrocie do Polski Grzegorza Fitelberga współpracuje z nim, aż do momentu wyjazdu do Warszawy.

1950
15 września zostaje powołany przez ówczesnego Ministra Kultury i Sztuki, na stanowisko Dyrektora Artystycznego Państwowej Filharmonii w Warszawie z tymczasową siedzibą w sali „Roma” przy ulicy Nowogrodzkiej .

1951
I Festiwal Muzyki Polskiej rozpoczyna cykl koncertów pod jego batutą w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Warszawskiej. Prowadzi dwa pierwsze zagraniczne koncerty w NRD (Berlin). Koncerty te zapoczątkowują serię tournée Filharmonii Warszawskiej poza Polską.

1952
Inauguruje cykl koncertów w ramach obchodów 15. rocznicy śmierci Karola Szymanowskiego

1953
Prowadzi pierwszy koncert symfoniczny z udziałem nowoutworzonego Chóru Mieszanego Filharmonii Warszawskiej.

1954
Prowadzi koncert symfoniczny „Antoni Dvořák w 50-rocznicę śmierci”, rocznicę zalecaną przez Światową Radę Pokoju.

1955
Prowadzi uroczysty koncert z okazji otwarcia odbudowanego gmachu Filharmonii Warszawskiej i przemianowania jej na Filharmonię Narodową; inaugurując jednocześnie V Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. F. Chopina.

1956
Prowadzi koncert finałowy I Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”.

1958
Odbywa tournée z Orkiestrą i Chórem FN po Belgii oraz z Orkiestrą po NRD, RFN i Wielkiej Brytanii.

1959
Dyryguje koncertem Orkiestry i Chóru FN w ramach III Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. Odbywa tournée z Orkiestrą i Chórem FN po ZSRR oraz z Orkiestrą po Francji, Szwajcarii i RFN.

1960
Prowadzi nadzwyczajny koncert muzyki polskiej z okazji I Międzynarodowego Kongresu Muzykologicznego poświęconego twórczości Fryderyka Chopina. Koncertem symfonicznym z udziałem Artura Rubinsteina inauguruje VI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. F. Chopina. W ramach IV Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” prowadzi koncert z udziałem wiolonczelisty Mścisława Rostropowicza (ZSRR). Odbywa tournée z Orkiestrą FN po Austrii, Szwajcarii, Włoszech i Wielkiej Brytanii.

1961
Prowadzi uroczysty koncert jubileuszowy z okazji 60. rocznicy powstania Filharmonii Warszawskiej, 10-lecia istnienia obecnej Orkiestry Symfonicznej oraz 5-lecia nadania nazwy „Filharmonia Narodowa”. Odbywa tournée z Orkiestrą FN po Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Szwajcarii.

1962
Inauguruje cykl koncertów w 25. rocznicę śmierci Karola Szymanowskiego. Odbywa tournée po Austrii, Francji, NRD, RFN.

1963
Odbywa tournée po Wielkiej Brytanii, Szwajcarii. Współpracuje z Philadelphia Orchestra i London Symphony Orchestra.

1964
Prowadzi nadzwyczajny koncert z okazji 600-lecia Uniwersytetu Jagielońskiego. Odbywa tournée z orkiestrą i chórem FN po Czechosłowacji i Węgrzech oraz z samą Orkiestrą po Austrii, Danii RFN, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.

1965
Prowadzi uroczysty koncert symfoniczny dla uczczenia 20. rocznicy Wyzwolenia Warszawy. Inauguruje VII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. F. Chopina koncertem Orkiestry Symfonicznej i Chóru FN, w 10. rocznicę nadania instytucji nazwy „Filharmonia Narodowa”. Odbywa tournée z orkiestrą i chórem po Grecji, a z samą Orkiestrą po Szwecji i RFN. Jako nowo powołany dyrektor artystyczny Opery Warszawskiej (obok pełnienia tej samej funkcji w Filharmonii Narodowej) prowadzi uroczyste wykonanie opery Stanisława Moniuszki „Straszny Dwór” w 200. rocznicę powstania Teatru Wielkiego, inaugurując tym samym działalność tej instytucji w odbudowanym gmachu.

1966
Dyryguje prawykonaniem dramatu muzycznego „Jutro” Tadeusza Bairda w inscenizacji i reżyserii A. Bardiniego, wystawionego w Teatrze Wielkim jako jedna z imprez X Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. Wznawia niedzielny cykl Poranków Popularnej Muzyki Symfonicznej, Prowadzi koncert symfoniczny poświęcony twórczości Béli Bartóka z okazji Międzynarodowej Sesji Naukowej zorganizowanej przez Państwowe Wyższe Szkoły Muzyczne (obecnie Uniwersytety Muzyczne). Odbywa tournée z Orkiestrą po Japonii, ZSRR i RFN.

1967
Odbywa tournée z Orkiestrą i chórem po NRD i z samą Orkiestrą po Wielkiej Brytanii

1968
Jak co roku dyryguje koncertem inauguracyjnym Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, który tym razem zawiera aż 4 prawykonania. Prowadzi koncert monograficzny poświęcony twórczości Mozarta. Odbywa tournée z orkiestrą po Francji, Szwajcarii,

1969
Prowadzi liczne koncerty monograficzne poświęcone twórczości T. Bairda, J. S. Bacha, M. Regera, S. Moniuszki. Odbywa tournée z Orkiestrą FN po Rumunii.

1970
Dyryguje koncertem „Symfonie Bethovena” z okazji 200. rocznicy urodzin kompozytora. Prowadzi uroczysty koncert inaugurujący VIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. F. Chopina. Odbywa tournée z Orkiestrą po RFN oraz najdłuższe w historii instytucji tournée obejmujące m.in.: Egipt, Liban, Iran, Indie, Singapur, Australię, Filipiny, Hong-Kong, Japonię.

1971
Odbywa tournée po Bułgarii, Szwajcarii i Berlinie Zachodnim.

1972
Wprowadza do repertuaru FN cykl „Muzyka francuska”. Obydwa tournée z orkiestrą po Włoszech.

1973
W ramach XVII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” dyryguje polskim prawykonaniem „I Symfonii” K. Pendereckiego. Odbywa 3 tournée po RFN, Japonii i Wielkiej Brytanii. Współpracuje z Międzynarodową Orkiestrą Młodzieżową „Jeunesses Musicales” i Wiener Symphoniker.

1974
Odbywa 3 tournée po NRD i Francji, ZSRR oraz Stanach Zjednoczonych.

1975
Odbywa tournée po Czechosłowacji, Francji, Hiszpanii, RFN i Szwajcarii.

1976
Uroczystym koncertem, w 25. rocznicę wznowienia działalności Filharmonii Warszawskiej po II wojnie światowej, otwiera Rok Jubileuszowy 75-lecia istnienia Filharmonii Narodowej. Dyryguje pierwszym wykonaniem w Polsce „Gurre-Lieder” A. Schönberga. Prowadzi koncert Orkiestry FN w Teatrze na Wyspie w Łazienkach Królewskich w Warszawie, odbywający się w ramach cyklu „Letnie Koncerty Warszawskie”. Prowadzi uroczyste koncerty jubileuszowe w 75. lecie istnienia i działalności Filharmonii Narodowej.

1977
Inauguruje cykl koncertów w 150. rocznicę śmierci Ludwiga van Beethovena. Odbywa tournée po Hiszpanii i Szwajcarii. Współpracuje ze Staatskapelle Berlin. Prowadzi koncert symfoniczny w ramach „ Muzyka w Starym Krakowie” na dziedzińcu Zamku Królewskiego na Wawelu. Zamyka cykl koncertów 150. rocznicę śmierci Ludwiga van Beethovena. 30 czerwca przechodzi na emeryturę.

1978
Odbywa tournée z orkiestrą FN po Francji i RFN. Jako gościnnie występujący dyrygent prowadzi w Filharmonii Narodowej szereg koncertów Orkiestry i Chóru, w tym koncerty w ramach Festiwalu „Muzyka w Starym Krakowie”.

1979
Z Orkiestrą FN odbywa tournée po Francji, Szwajcarii, Austrii i Liechtensteinie.

1982
Pod jego batutą odbywają się koncerty w ramach Roku Karola Szymanowskiego ogłoszonego przez UNESCO w 100. rocznicę urodzin kompozytora. Odbywa tournée z orkiestrą FN po NRD. Współpracuje z Die Münchner Philharmoniker.

1983
Jako dyrektor muzyczny rozpoczyna współpracę z orkiestrą Bamberger Symphoniker (RFN). Początkowo chodzi o dwa sezony koncertowe, z zespołem pozostaje jednak związany przez kilka lat. Występują wspólnie aż 127 razy! Poza miastami w Niemczech dyryguje Orkiestrą na koncertach zagranicznych we Włoszech, Portugalii, Hiszpanii, Grecji, dwukrotnie w Stanach Zjednoczonych oraz podczas 3-tygodniowego tournée po Ameryce Południowej. Prowadzi uroczysty koncert symfoniczny na dziedzińcu Zamku Królewskiego w Warszawie z okazji 40-lecia PRL oraz koncert galowy z okazji 41. rocznicy Wyzwolenia Warszawy i Kongresu Intelektualistów.

1986
Prowadzi warsztaty z Międzynarodową Orkiestrą „Jeunesses Musicales” zakończone koncertami podczas wrocławskiego festiwalu „Wratislavia Cantans”. Odbywają się koncerty symfoniczne Orkiestry FN zamykające cykl występów pod jego batutą.

1987
Koncertuje z Philadelphia Orchestra

1988
Koncertuje z London Symphony Orchestra

1989
Uroczysty koncert w Filharmonii Narodowej z okazji 75. rocznicy Jego urodzin.

1 października 1989
Witold Rowicki umiera w Warszawie w wieku 75 lat.